یکی از دغدغه های اصلی بسیاری از کسانی که درخواست طراحی امضا دارند این است که امضای آنان غیرقابل جعل باشد. درواقع این افراد به دلیل داشتن دسته چک و یا شرایط شغلی خاص نیازمند امضایی هستند که غیر قابل جعل باشد تا بتوانند از امنیت اموال و اطلاعات خود مطمئن شوند. در همین راستا در این مقاله قصد داریم در مورد جعل امضا و موارد مرتبط با آن صحبت کنیم. درصورتی که شما نیز جز کسانی هستید که چنین دغدغه ای دارید تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
جعل امضا:
تمامی اسناد و مدارک قانونی شامل مدارک اموال منقول یا غیر منقول و تمامی اسناد مرتبط با تشخیص هویت و نیازمند امضای فرد می باشند. حال اینکه برخی از افراد با جعل امضای سایر افراد اقدام به سو استفاده مالی، کلاهبرداری و ایجاد مشکلاتی برای صاحب امضا می نمایند. جعل امضا به عنوان یک جرم شناخته می شود و مجازات این جرم توسط دادگاه های قضائی تعیین می گردد.
برای جعل امضا دو عمل کیفری درنظر گرفته می شود که شامل جعل امضا و استفاده از امضای جعل شده می باشد. هر دو مجازات طبق رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور تعیین می گردد. گاهی جعل امضا در اسناد انجام می شود که در این صورت سندها نیز جعلی محسوب شده و مطابق با مواد 524 تا 541 قانون مجازات اسلامی با افراد متخلف برخورد می شود.
دادگاه جعل امضا:
قبل از اینکه متهم یا متهمان جعل امضا مجازات شوند باید جرم آن ها در دادگاه به اثبات برسد. بر همین اساس طبق بند 11 ماده واحد قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی، متهمان این حق را دارند که از پاسخ دادن به پرسش های مراجع كشف جرم و تعقیب كه ارتباطی به تعقیب جرم ندارند و مربوط به اسرار شخصی و خانوادگی آن هاست، خودداری کنند.
از سمتی دیگر دادگاه نیز برای احراز جعل امضا، موارد مربوطه را به اداره تشخیص هویت ناجا اعلام می کند تا نظر آن ها را نیز جویا شود و اگر در این مدت متهم یا شاكی نسبت به مراتب طی شده معترض باشند، دادگاه باید رویه قضایی را جهت اظهارنظر مجدد به هیأت كارشناسان رسمی دادگستری با تخصص جعل ارجاع دهد.
نحوه جعل امضا:
جعل امضا بصورت درج امضا روی اسناد و مدارک هویتی، چک، سند و انجام می گیرد. در بعضی از شرایط که جاعلان توانایی کافی در جعل کردن امضا نداشته باشند با کمی بررسی می توان متوجه جعلی بودن امضا شد. اما در شرایطی که امضا به روشی ماهرانه جعل شده باشد تشخیص آن نیازمند روش هایی خاص است. ازجمله این روش ها می توان به روش فیزیکی، شیمیایی و مقایسه ای اشاره کرد.
تشخیص امضاهای جعلی:
در دادگاه های قضایی کارشناسان خط و امضا می توانند بصورت تجربی و یا با استفاده از ابزارهای آزمایشگاهی امضاهای جعلی را از غیرجعلی تشخیص دهند. این کارشناسان با کمک گرفتن از روش هایی مانند جهت حرکت دست یا قلم، مقدار فشاری که بر قلم وارد می شود، تطبیق شکستگی های خط و یا امضایی ادعایی با امضا و خط اصلی، نوع مرکب خودکار یا قلم، تقدم یا تاخر امضا نسبت به نوشته، نو یا کهنه بودن قلم و می توانند به قاضی برای صدور حکم عادلانه و درست کمک کنند.
درصورتی که روش های مقایسه ای و فیزیکی برای تشخیص امضای جعلی کافی نباشد کارشناسان مربوطه از روش شیمیایی کمک می گیرند که میزان خطاپذیری آن بسیار کمتر خواهد بود. در روش شیمیایی از رنگ و جوهرهای مخصوصی استفاده می شود . همچنین پرتوهای نورانی برای تشخیص تقدم و تاخر جوهر و یا اندازه گیری مقدار فشاری که بر روی کاغذ وارد شده و الیاف کاغذ را مخدوش میکند هم می تواند کارشناسان را در تشخیص جعلی بودن امضا یاری کند.
سخن پایانی:
همان طور که قبلا نیز اشاره کردیم یکی از دغدغه های اصلی بسیاری از افراد این است که امضای آنان غیرقابل جعل شدن باشد تا بتوانند با خیالی آسوده تر از آن استفاده کنند.